Over Rammstein kan men boeken schrijven. Eerst werd hun racisme verweten (in de beginjaren) en hun naam heeft ook een enge bijklank voor de overlevers van de concentratiekampen. Dan hebben we het nog niet over hun groepslogo. Dat doet ook aan iets denken uit die tweede wereldoorlog. Maar laat dat nu net hun handelsmerk en succes zijn, ze kunnen provoceren als de beste, en de meeste oenen lopen er nog in ook.
Negatieve publiciteit is OOK publiciteit. Nochtans zijn de groepsleden één voor één ruwe bolsters met een peperkoeken hart. Toen hun gevraagd werd om muziek te maken voor de film "Blade"(met Wesley Snipes als de vampierenkiller in de hoofdrol) sloegen ze pers en publiek met verstomming toen ze uit het vliegtuig stapten.
De zogezegd ruige rockers stapten uit met vrouw en kinderen en dat waren ze in de States niet gewend van Rockers. Hun uitleg: Ze konden hun gezin zolang niet missen en zo konden ze de kids Disneyland eens laten zien. Tja. Toen Richard Kruspe (leadgitaar), Paul Landers (Ritme gitaar), Oliver Riedel (Basgitaar), Christoph Schneider (Drum) en Christian Lorenz (Keyboard) een zanger zochten voor de band dacht deze laatste aan zijn vriend in Oost Berlijn, Till Lindemann, die was daar mattenvlechter ??? Het kan verkeren. Hun muziek wordt vele termen toebedeeld zoals; metal, rock, gothick rock, grunge rock enz...maar echt aan één van deze genres kunt u ze niet vastpinnen. Waarschijnlijk heb ik sympathie voor deze groep omdat zanger Till Lindemann van hetzelde bouwjaar is als ondergetekende. We zouden hier makkelijk hele pagina's kunnen vullen met clips maar we houden het bij enkele favorieten.
Hun veelbesproken Amerikaans avontuur met de muziektrack uit Blade.